Tolle et Lege

Parochiezaal Tolle et Lege!

Boven de ingang van de parochiezaal hebben wij vóór de opening op 28 mei 1995 een opschrift aangebracht: “Tolle et lege!” Allicht zal deze tekst verbazing oproepen. Het betekent: “Neem en lees.” Het waren de woorden waarop St. Augustinus zich bekeerde. Om deze tekst te situeren hier de ingekorte tekst uit de Belijdenissen (8,XII,29) van St. Augustinus (354-430). Hierin beschrijft hij hoe hij eindelijk na heel lang zoeken op 34-jarige leeftijd (in 386) uiteindelijk de laatste stap tot zijn bekering zette. “Ik ging in de tuin (in de buurt van Milaan) languit liggen onder een vijgeboom en liet mijn tranen de vrije loop. Ik praatte uitvoerig tegen U Heer, ongeveer als volgt: “Heer, hoe lang nog? Hoe lang nog, Heer, zult gij steeds maar vertoornd zijn? Wees mijn oude ongerechtigheden niet indachtig! Waarom niet meteen? Waarom maakt U niet op dit moment een eind aan mijn verfoeilijkheid?” Dat zei ik en ik huilde in diepe vermorzeling van hart. Ineens hoorde ik een stem als van een jongetje of van een meisje uit een naburig huis, die zingend steeds weer herhaalde: “Neem en lees! Neem en lees!” Meteen veranderde mijn gezicht en begon ik ingespannen na te denken of kinderen bij een of ander spel iets van die aard zingen. Het wilde me niet te binnen schieten dat ik het ooit ergens had gehoord. Toen bedwong ik de stroom van mijn tranen en stond op. De enige verklaring die ik kon geven was dat ik van Godswege bevel kreeg om het boek te openen en de eerste passage waar mijn oog op viel te lezen. Ik nam het boek van de apostel Paulus, deed het open en las zwijgend de passage waar mijn ogen het eerst op vielen: “Laten wij ons behoorlijk gedragen, als op klaarlichte dag, en ons onthouden van braspartijen en drinkgelagen, van ontucht en losbandigheid, van twist en nijd. Bekleedt u met de Heer Jezus Christus, en koestert geen zondige begeerten meer.” (Rom. 13,13-14) Ik wilde niet verder lezen en het was ook niet nodig. Want meteen, bij het eind van deze zin, stroomde er een licht van zekerheid in mijn hart en verdween alle duisternis van mijn weifelen en twijfelen.” Augustinus werd vervolgens Christen. Voetnoot