Nu nog met halve woorden
1. Nu nog met halve woorden, hier en daar
kijkend in donkere spiegels, bijna waar,
blijven wij vreemden die zien en weer vergeten,
doen in den blinde wat moet, maar ongeweten.
Weten voorbij aan alle angst en schijn,
en liefde, liefde zal geen woord meer zijn.
Lichaam en zwijgen genoeg, en onze namen
rusten in licht als leeuw en lam tesamen.
2. Dan, eenmaal, wordt, wat niet bestaat:
wij zullen opengaan,
en zien en horen, oog in oog,
van mens tot mens verstaan.
Dit woord is hard, het komt en gaat
en brengt de dood in jou.
Wie droomt zo`n lied ten einde toe,
twee mensen, man en vrouw.
|
