Liturgie:Lied 1348

Het viel eens hemels dauwe 1. Het viel eens hemels dauwe vroeg in de lentetijd, wij zullen U aanschouwen als Gij verrezen zijt; de winter is vergangen, de aarde geeft zich bloot, zij zal het licht ontvangen, het valt haar in de schoot. 2. Hoe zalig is de moeder, die U gedragen heeft, zij zal haar kind`ren voeden met melk van Woord en Geest; gelukkig zijn die drinken de dauw, de melk des Woord, zij zullen vrede vinden en wonen ongestoord. 3. De geesten van de Boze zijn op de vlucht gegaan, gelukkig wie geloven en voor U openstaan; Gij moet het huis vervullen, dat niet de nacht opnieuw zou heersen, nu voor allen een hemels dauwe viel.