Orgels St. Augustinuskerk

Het Pereboom & Leyser-orgel

In 1874/1876 wordt het aanwezige orgel vervangen door een nieuw twee-manuaals orgel "in een ter plaatse aanwezige kas". De orgelkast komt kennelijk samen met de preekstoel en de communiebank uit de St. Servaaskerk van Maastricht. Daar werden zij rond 1804 gemaakt bij de heringebruikname van de kerk na de Franse perikelen. Het instrument zou reeds (onopgebouwd) in Elsloo zijn vanaf 1870.
Het huidige orgel is een van de waardevolste instrumenten in onze provincie, het werd in 1874 gebouwd door Pereboom & Leyser, orgelbouwers te Maastricht, 1850-1900.
Het “Grand Orgue”: 12 registers, werd in 1874 gebouwd. In 1875 werden het "Positif": 8 registers, in 1876 het vrij "Pédale": 3 registers, toegevoegd. Het orgel bezit verder 3 koppels en "Pédale séparée". Zowel aan de orgelkas als aan de dispositie en intonatie is de invloed van Franse orgelbouw te merken.
In 1965 werd het orgel gerestaureerd door de firma L. Verschueren uit Heythuysen onder opus 646. De koppels werden vervangen door pedaaltreden en "Pédale séparée" kwam te vervallen. Verder werden er geen wijzigingen aangebracht. In 1984 vond technisch herstel en reconstructie van de intonatie plaats. Het pijpwerk is origineel, het systeem is mechanisch.

Op 7 februari 1874 werd een nieuw orgel, zonder kas, bestaande uit Hoofdmanuaal, opgeleverd en in gebruik genomen voor f 2500.-. Om de kosten te drukken werden toen houten imitatiepijpen geplaatst in drie torens. Het orgel werd gebouwd in de neoclassicistische kast met beeldhouwersfront. Niet duidelijk is of deze kast aanwezig was of bij aankoop van het orgel werd gebouwd. Op 15 augustus 1875 werd een Positif geleverd voor f 900.- en op 18 oktober 1879 het vrij pedaal voor f 900.- De ingebruikname geschiedde door koster Lenssen.

• G.M.I. Quaedvlieg, Orgels in Limburg, 2002.
• F. Jespers, H. van Loo, T. Reijmaerdts, Pereboom & Leijser, Orgelmakers te Maastricht, 1998.
• Externe link
  

Het koororgel

Toen het idee geboren werd om het kleine orgel in twee te splitsen (speeltafel in zijbeuk en pijpwerk boven) hebben we alsnog met veel moeite deze kabels uit de vloer gehaald. Deze zijn gebruikt om speeltafel (links in zijbeuk) en pijpwerk (boven sacristie) te verbinden. Bij het plaatsen van het altaar in de zomer van 1998 werden ondergrondse kabelgoten voorzien zodat deze verbinding onzichtbaar weggewerkt kon worden.
De speeltafel vormde oorspronkelijk één geheel met de orgelkast (met het pijpwerk). Wij hebben een tweedehandse omkisting weten te vinden en daarin het speelgedeelte ondergebracht, zodat dit los van het pijpwerk geplaatst kon worden.
In het midden van de orgelfront zat oorspronkelijk een houten vlechtwerk. Dit is vanwege het uitzicht vervangen door zeven valse pijpen, opgesteld in een boogsegment. Dit is een spontane gift van fa. Bèr Reijnen in 2016.

Externe link