Allerheiligen en allerzielen.
De tijd van de vallende bladeren en van de eerste vorst dat is de tijd waarin de Kerk Allerheiligen en allerzielen viert. Op deze twee dagen staan onze overleden broeders en zusters centraal. Traditioneel komen families samen rond de graven van dierbaren.
Met Allerheiligen vieren wij het feest van alle mensen die nu reeds bij God zijn. Een klein aantal van hen kennen wij met naam: Maria, de apostelen, de heiligen. Tezamen met ontelbare anderen -waaronder allicht ook verwanten en dierbaren- hebben reeds hun einddoel bereikt en zijn nu al gelukkig bij God.
Met allerzielen bidden wij voor onze overledenen, met name voor hen die nog uitgezuiverd dienen te worden van kwaad dat hen rest van dit leven. Dit is wat men het "vagevuur" noemt. Het enige wat we voor deze overledenen kunnen doen is bidden en offeren. Een diepzinnige beschrijving van het vagevuur komt van de H. Catharina van Genua:
"Ik zie dat het paradijs van de kant van God geen grendels heeft, iedereen die wil kan hier binnengaan omdat God absoluut barmhartig is. Maar tegelijk zie ik dat God veel zuiverder is dan men zich kan voorstellen en dat de ziel, die ook maar het geringste spoor van onvolmaaktheid in zich draagt zich liever in duizend hellen zou storten dan zich met deze onvolmaaktheid voor God te vertonen. Als zij dan ziet dat het vagevuur bestemd is om deze vlekken van haar weg te nemen dan gaat zij er graag in en ze ervaart het als een grote barmhartigheid om haar beletsels te kunnen uitboeten.
Als de ziel in het goddelijk licht ziet hoe God nooit ophoudt haar tot zich te trekken en vol liefde tot de volledige volmaaktheid te voeren; als zij dan ook nog ziet wat het betekent om weerhouden te worden van dit goddelijk licht; tel daarbij haar verlangen om zonder hindernis tot deze vereniging getrokken te worden, dan zeg ik: het zien van deze dingen, dat is het wat de pijn uitmaakt van de zielen in het vagevuur.
De ziel wordt gereinigd net zoals goud in vuur. God houdt haar zolang in het vuur dat Hij al het onvolmaakte in haar wegneemt en haar brengt op de volmaaktheid van 24-karaats goud, iedere ziel naar haar eigen vatbaarheid."
Het verlangen van de afgestorvenen om God te zien is zo groot en hun besef dat zij ten gevolge van hun eigen zonden en tekorten niet bij Hem kunnen komen is zo diep dat men deze pijn vergelijkt met het door vuur gelouterd worden.
Het is goed voor de overledenen te bidden, zoals de H. Schrift het verwoordt in 2 Mac. 12,45. De Schrift spreekt daar over de edele Judas Maccabeüs die liet bidden voor zijn overleden soldaten:
"Hij overwoog dat voor degenen die godvruchtig ontslapen een heerlijke beloning is weggelegd; inderdaad een heilige en vrome gedachte! Daarom liet hij voor de overledenen een zoenoffer opdragen, opdat ze van hun zonde zouden worden vrijgesproken."
Omdat Allerheiligen voor de Kerk een hoogfeest is vieren we op vrijdag 1 november de H. Missen zoals op zondag en de dag van te voren op donderdag 31 oktober de vooravondmissen zoals op zaterdag. De allerzielendiensten met gravenzegening zijn op zondag 3 november om 14.30 uur in de Mariakerk en om 16.00 uur in de St. Jozefkerk.
|
