Gods geruisloze leiding
Eerst na de verrijzenis, en vooral na de hemelvaart, bij de nederdaling van de h. Geest, begrepen de apostelen wie al die tijd bij hen was geweest. Zij begrepen het pas toen alles voorbij was en niet op het ogenblik zelf. Ik meen dat wij hieruit een algemeen principe kunnen afleiden, dat uit de h. Schrift en uit het leven naar voren komt: wij herkennen Gods tegenwoordigheid niet, wanneer zij ons ten deel valt, maar pas later, wanneer wij op de gebeurtenissen terugkijken... Zie nu hoezeer dit overeenstemt met de beschikkingen van Gods Voorzienigheid in ons dagelijks leven. Wij maken prettige of pijnlijke dingen mee. Op het ogenblik zelf snappen wij er de zin niet van. Wij zien er Gods hand niet in. Zeker, wanneer wij het geloof hebben, aanvaarden wij ook wat wij niet zien, en wij weten, dat al wat gebeurt van Hem komt. Maar of wij het nu al dan niet in geest van geloof willen aanvaarden, een andere mogelijkheid is er niet. Wij zien niets. Wij zien niet waarom de dingen gebeuren noch wat zij in ons willen bereiken... Gods leiding is zo wonderbaar - zo geruisloos en zo intens tevens !... En zo is het ook met tal van andere gebeurtenissen, die niet bijzonder opvallen, die niet smartelijk zijn noch prettig, maar heel gewoon. Eerst achteraf ontdekken wij, dat de Heer met ons was, en eerst achteraf voelen wij er ons toe gedreven Hem te aanbidden.
Laat iemand die de mening is toegedaan, dat hij God goed heeft gediend, terugkijken op zijn voorbije leven, hij zal ontdekken hoe beslissend bepaalde momenten en handelingen waren, die op het ogenblik zelf uiterst onbelangrijk leken: zoals b.v. de school die hij als kind bezocht, de ontmoeting met mensen die hem het meest hebben geholpen, de omstandigheden die zijn roeping en zijn toekomst hebben bepaald, van welke aard zij ook waren. God houdt altijd zijn hand boven zijn kinderen en leidt hen langs onbekende wegen. Het enige dat zij kunnen doen is geloven wat zij nu niet zien doch later zullen zien, en in geloof met God samenwerken om het doel te bereiken.
Wellicht komt het ook daardoor, dat de voorbije jaren, als wij er nu op terugkijken, zoveel geur verspreiden. Indertijd zagen wij er maar weinig in dat ons vreugde gaf, of liever wij hadden geen vermoeden van de vreugde die ons gegeven werd, al wérd ons die gegeven.
Met gaf ons vreugde in Gods tegenwoordigheid te leven, maar wij gaven er ons geen rekenschap van. Wij wisten het niet. Wij beseften niet wat wij ontvingen. Wij dachten niet na over al het schone dat ons gegeven werd. Pas later, toen alles voorbij was, gingen wij nadenken. Op het ogenblik zelf worden wij het gewaar, maar pas later komen wij tot herkenning en besef.
Daar is een milde zoetheid waarmee lang voorbije dagen in onze herinnering oprijzen en ons aangrijpen. De banaalste jaren, toen wij om zo te zeggen de indruk hadden doelloos te leven, krijgen in al hun regelmaat en ordelijk verloop, een nieuwe glans. Wat ons toen eentonigheid leek, is nu stabiliteit. Wat traagheid leek, ervaren wij nu als een weldoende vrede. Met ogenschijnlijk nutteloze openbaart nu een innerlijke waarde. Wat toen eentonigheid scheen, is nu harmonie. Alles is nu aangenaam, troostvol, alles bekijken wij met liefde.
Hoe onbegrijpelijk het op een eerste gezicht ook lijken mag, zelfs over tijden van droefheid wordt later een verzachtend licht gespreid. Hoe zou het anders kunnen? De Heer staat toch nooit dichter bij de zijnen, dan wanneer Hij hen in verlatenheid en eenzaamheid schijnt achter te laten. Op het ogenblik dat het kruis van Christus in ons hart wordt geplant is het hard en doet het pijn. Maar de statige boom rijst hemelwaarts, hij heeft brede takken, draagt rijpe vruchten, en het geeft vreugde hem te bekijken. Wanneer dit alles reeds waar is voor tijden van droefheid en voor doodgewone uren, hoeveel méér is het niet waar voor tij den van godsdienstige bezieling! Laten wij die goddelijke waarheid altijd goed in ons geheugen geprent houden: hoe verborgener Gods hand, hoe sterker zij is ; hoe stiller zij te werk gaat, hoe eerbiedwaardiger zij is. Wij staan onder de ontzagwekkende leiding van de Geest... Laten wij Hem de genade afsmeken te mogen binnendringen in de diepte van onze voorrechten en te genieten van wat wij bezitten. Laten wij, als "ledematen van Christus", als "kinderen Gods en medeerfgenamen van de hemel", de genade vragen te mogen geloven in dat geschenk en er ons op te beroemen. (Newman, Parochial and Plain Sermons, IV, 2 56-66)
Vakantie
Wij wensen U allen een goede vakantie toe en hopen dat eenieder veilig en uitgerust weer terugkeert in ons midden.
Jeugdkoor
Het Elsloo's jeugdkoor bedankt de milde gevers bij hun jaarlijkse kerkdeurcollecte in Elsloo. De opbrengst bedroeg op 20 ct na 600 euro. Wij wensen het Jeugdkoor een goede vakantie toe.
Zondagsmis Meers
Vanaf deze Wegwijzer is er zoals eerder aangekondigd geen zondagochtendmis meer in de St. Jozefkerk.Wij willen langs deze weg Mevr. Luyten-Timmermans danken voor het feit dat zij tientallen jaren lang deze H. Mis met haar orgelspel heeft opgeluisterd. Na de koorvakanties zal de schola (van zondagochtend) eens in de maand op zaterdagavond de H. Mis opluisteren.
Doopvieringen.
De gezamenlijke doopvieringen voor de volgende maanden zijn op zondag 14 juli, zondag 11 augustus, zondag 8 september en zondag 13 oktober om 14.00 uur in de St. Augustinuskerk en om 15.00 uur in de St. Jozefkerk. De gezamenlijke voorbereiding is telkens op de eerste dinsdag van de maand om 20.00 uur in de parochiezaal. Opgave bij de pastoor.
Gaan trouwen:
in Elsloo: Leon van den Bunder en Sandra Schrijen; Roger Smeets en Peggy Kuipers; Frank Houben en Cindy Heijen; Marc Penders en Lizy Decker; Ron Notten en Enzi Muijtjens.
Wij condoleren de families van hen die gestorven zijn:
In Elsloo: Nelia Tilmans-Wanten (87), Spoorstraat 10; Nieke Pijpers-Frissen (64), Stationsstraat 99.
Ziekencommunie:
In Elsloo op donderdagochtend 11 juli.
In Meers op donderdagavond 4 juli.
|
