De dagelijkse Eucharistieviering

Wanneer iemand de Heer ontdekt heeft en de gave van het geloof gekregen heeft dan zal hij of zij ook zijn woorden bij het Laatste Avondmaal serieus nemen: "Blijf dit doen om mij te gedenken" en "Dit is Mijn Lichaam", "Dit is Mijn bloed". Uiteraard is niet iedereen, vanwege andere verplichtingen, enz., in de gelegenheid dagelijks de Eucharistie of H. Mis bij te wonen en daarin de Heer te ontmoeten. Toch zal iemand die eenmaal geraakt is door de Heer niet kunnen volstaan met enkel op zon- en feestdagen Hem te mogen ontvangen. De Heer nodigt ons dringend uit om Hem in het sacrament van de Eucharistie te ontvangen: “Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, als gij het vlees van de Mensenzoon niet eet en zijn bloed niet drinkt, hebt gij het leven niet in u” (Joh. 6,53). Tegelijk vraagt Hij ons om zo te leven dat wij waardig zijn om Hem te ontvangen. Het eerste wat in de H. Schrift over de jonge kerk van Jeruzalem gezegd: "Zij legden zich ernstig toe op de leer der apostelen, bleven trouw aan de onderlinge gemeenschap en ijverig in het breken van het brood en in het gebed. (...) Dagelijks bezochten ze trouw en eensgezind de tempel, braken het brood in een of ander huis, genoten samen hun voedsel in blijdschap en eenvoud van hart." (Hand. 2,42.46). Het "breken van het brood" is de term die toen gebruikt werd wat later de Eucharistie (lett. Dankzegging) genoemd werd. Het zo ideaal zijn indien wij niet alleen iedere avond, ook iedere ochtend een Eucharistieviering zouden kunnen aanbieden. Helaas is dit niet mogelijk.