Pastoor Erkens

Nicolaas Erkens, (pastoor) 1921-1931 Nicolaas-Eligius Erkens werd geboren te Geleen op 13 januari 1851. N. Erkens werd priester gewjid in roermond door Mgr. Paredis op 13 maart 1875. Hij was kapelaan te Teuven vanaf 13 maart 1875, verolgens in Verviers vanaf 1 augustus 1878. Daarna pastoor in Teuven vanaf 25 maart 1885. Van oktober 1889 tot 1 oktober 1915 was hij pastoor in Munsterbilzen (B). Toen het gerucht rondging dat in Meers een huis voor een priester (de toekomstige pastorie) werd gebouwd, meldde deze zich aan om er te gaan wonen en de zielzorg te verzorgen. Pastoor Biermans stond dit na overleg met het bisdom toe. Omdat Meers nog geen parochie was kreeg Erkens de status van hulp-priester van Elsloo. De 70-jarige Erkens werd op 11 oktober 1921 met veel pompa onthaald en vestigde zich in het huis van weduwe Westhovens tegenover de kerk. De pastorie was nog in aanbouw. Hij begon onmiddellijk met de catechese en het andere parochiewerk. Vanaf 17 oktober kon men officieel zijn zondagsplichten in Meers voldoen. Op 20 november 1921 werd de eerste (gedenk)steen van de pastorie gelegd. In mei 1922 trok Erkens naar de nieuwe pastorie. Pas in 1931 werd Meers een zelfstandige parochie en Max Leesens werd op 22 september 1831 benoemd tot eerste pastoor. Erkens (toen 80 jaar oud) is met emeritaat gegaan in Maasmechelen (toen Mechelen-aan-de-Maas), waar hij overleed op 24 maart 1936. Hij was al zeventig toen hij aan deze opdracht begon van 11 oktober 1921 tot 31 augustus 1931. Te oordelen naar de stand van zaken in Meers bij het aantreden van Max Leesens heeft Erkens bijzonder hard gewerkt en kon hij rekenen op de hulp en steun van de parochianen van Meers.