H. Catharina van Siëna

H. Catharina van Siëna. (1347-1380) 1 Afkomst Catharina (Caterina) Benincasa werd geboren op 25 maart 1347 als voorlaatste van 25 kinderen, dochter van Jacopo Benincasa en Lapa Piangenti. De diep-godsdienstige omgeving vormde de kleine Catharina. Op zes jaar kreeg ze haar eerste visioen en op haar zevende legde zij de gelofte van zuiverheid af en wilde ze missionaris worden zoals de broeders van Sint Dominicus van Camporeggi. Op 12 jaar dachten de ouders reeds om haar ten huwelijk te geven. Zij wilde niet, maar koos ervoor om haar verdere leven te wijden aan boete en strenge ascese. In 1363 werd ze lid van de "Mantellate di San Domenico", een soort Dominicaanse derde orde voor vrouwen. Deze vrome dames wijdden zich aan het gebed en goede werken. Tot 1370 leidde Catharina een rigoureus ascetisch leven. De verstervingen, haar boetewerken en lange vasten zorgden ervoor dat zij perfect meester was van haar eigen persoon. De religieuze omgeving in Siëna begon de jonge moniale te vernederen en het haar moeilijk te maken. Zij wijdde zich nog meer aan de zieken van het ziekenhuis, van de leprosij en aan haar zieke medezusters van wie ze als beloning enkel wrede kwellingen kreeg. 2 Verder apostolaat Haar vurig karakter en de ijver waarmee ze haar religieuze roeping beantwoord had deden haar verlangen naar het apostolaat. Diverse bekeringen en haar briefwisseling met theologen, mystici en letterkundigen uit haar tijd zijn het bewijs van haar onvermoeibare activiteit. Ze werd verdacht van een anti-curie houding, waarschijnlijk vanwege een beginnende polemiek tegen de ballingschap van de paus in Avignon. Een algemeen kapittel van de Dominicanen in Florence (1374) sprak haar vrij van alle beschuldigingen. Het erop volgende jaar vertrouwde paus Gregorius XI aan haar toe om de kruistocht te prediken in Pisa. Daar ontving zij ook de inwendige stigmata van de Heer. 3 De paus terug naar Rome In 1376 brak er een zwaar conflict uit tussen de paus en de stad Florence. Catharina werd door de Florentijnen uitgenodigd om naar Avignon te gaan om daar om vrede te vragen. Deze opdracht mislukte echter. De paus excommuniceerde Florence. Vanaf dat ogenblik nam ze de taak op zich om proberen de paus terug naar Rome te krijgen. Op 17 januari 1377 keerde Gregorius XI uiteindelijk terug in de eeuwige stad. Toen het Westers schisma losbrak wijdde Catharina haar laatste jaren aan de verzoening binnen de Kerk. 4 Haar dood en verering Drie jaar later, op 29 april 1380, stierf Catharina in Rome in een huis dicht bij de Santa Maria sopra Minerva, te midden van haar geliefde leerlingen. Ze was amper 33 jaar oud geworden. Haar lichaam rust in Rome onder het hoofdaltaar van de Santa Maria sopra Minerva. Haar hoofd rust in Siëna in de kerk van San Domenico. In 1461 werd zij heilig verklaard, in 1866 werd zijn patrones van Rome en in 1939 werd zij samen met St. Franciscus van Assisië patroon van Italië verklaard door Pius XII. Vanaf 1999 is zij medepatrones van Europa. Van haar zijn een collectie brieven bewaard en haar wonderlijke Dialogo della Divina Provvidenza (Dialoog van de goddelijke Voorzienigheid) uit 1378. 5 Haar betekenis In een tijd van grote crisis van de Middeleeuwse maatschappij was deze mystica en heel actieve vrouw werktuig van God om tot een vernieuwing van de Kerk te komen en deze terug te brengen tot haar universele dimensie. Deze laatste dreigde verloren te gaan door nationaal-politieke steekspelen en interesses. Feest 29 april.